«Η Ελλάδα επιζεί ακόμα, επιζεί νομίζω μέσα από διαδοχικά θαύματα. Νιώθω σαν να χτυπάμε τα κεφάλια μας στα σίδερα. Πολλά κεφάλια θα σπάσουν. Μα κάποια στιγμή, θα σπάσουν και τα σίδερα.» Nίκος Καζαντζάκης.
Δεν έχεις, Όλυμπε, θεούς, μηδέ λεβέντες η Όσσα, ραγιάδες έχεις, μάννα γη, σκυφτούς για το χαράτσι, κούφιοι και οκνοί καταφρονούν τη θεία τραχιά σου γλώσσα, των Ευρωπαίων περίγελα και των αρχαίων παλιάτσοι (Κ.Παλαμάς)..... Των εχθρών τα φουσάτα περάσαν σαν τον λίβα που καίει τα σπαρτά. Με κανόνια τις πόλεις χαλάσαν, μας ανάψαν φωτιές στα χωριά. Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει, δεν τη σκιάζει φοβέρα καμιά. Μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνει και ξανά προς τη δόξα τραβά. Μα οι εχθροί μας πια τώρα σκορπίσαν και ξανάρθε σε μας λευτεριά. Για να φτιάξουμε τα όσα γκρεμίσαν, ας κοιτάξουμε τώρα μπροστά.

Σάββατο 11 Δεκεμβρίου 2010

Έκτακτο Κυβερνητικό Διάγγελμα: αρνούμαι να το δεχθώ!

Γιώργος Κρόγιας

Έκτακτο Κυβερνητικό Διάγγελμα:
“Πολίτες της Μπανανίας, τα κάναμε σκατά. Βγάλτε τώρα το φίδι από την τρύπα μόνοι σας”.

Εργασιακές σχέσεις: Για πρώτη φορά από την σύσταση του Ελληνικού Κράτους, μια κυβέρνηση αποφασίζει να βγάλει την ουρά της έξω από τις εργασιακές σχέσεις με το νέο νομοσχέδιο που μέσα σε μια νύχτα καταργεί κεκτημένα σχεδόν 100 χρόνων, γιατί απλά, δεν μπορεί να κάνει τίποτε άλλο.

Συγνώμη, αλλά, για την κατάντια της χώρας μας μπορεί να φταίνε εκατοντάδες χιλιάδες, πολιτικοί, μμε, λαμόγια, κλπ κλπ. ΣΙΓΟΥΡΑ όμως, αυτοί που δεν φταίνε είναι οι εκατομμύρια μεροκαματιάρηδες εργαζόμενοι των πιο χαμηλότερων μισθών της Ευρωπαϊκής Ένωσης!

Το να κατεβάζεις ένα νόμο με τον οποίο καταστρατηγείς κάθε έννοια του Κράτους-δικαίου, πετώντας το μπαλάκι των… “διαπραγματεύσεων” στα… “συμβαλλόμενα μέρη”…. δηλαδή μεταξύ εργαζομένων και εργοδότη, και… στην “ωριμότητα και ενεργή συμμετοχή τους”…. είναι ότι πιο συντηρητικό και άκρως οπισθοδρομικό και σκληρό θα μπορούσε να κάνει, όχι μόνο ένα Σοσιαλιστικό Κόμμα, αλλά το χειρότερο Θατσερικό μόρφωμα!

Αυτό μας είπε η κυβέρνηση: “Βγάλτε το φίδι από την τρύπα μόνοι σας, παλικάρια. Εμείς το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να… μεταφέρουμε το δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας (δηλαδή τα χρέη του Κράτους) στους πολίτες του. Δηλαδή σε εσάς, που εδώ και δεκαετίες, δεν είχατε κανένα μερίδιο ευθύνης στις καταστροφικές αποφάσεις που λαμβάναμε. Το μόνο που κάνατε ήταν να μας ψηφίζετε. Για αυτό, τον λογαριασμό, τον στέλνουμε σε εσάς, γιατί δυστυχώς, δεν καταφέραμε να βρούμε λύσεις.”…

Αυτό, εγώ, αρνούμαι να το δεχθώ!

Related Posts with Thumbnails